Ik (elke) ben verliefd !!
Holderdebolder, poepeloere zot, helemaal in de wolken,
vlinders in de buik, ik denk van s’ochtends tot s’avonds aan jou <3
Vandaag vertrekken mijn andere liefde Kor en ik terug naar Griekenland. Deze keer met de mobilhome om jou te gaan halen…. Om samen met ons elke dag mee te gaan werken in Het snuisterhuis.
Missie, 4 heerlijke pootjes en 1 prachtige kwispelstaart .
Eind mei waren Kor en ik een week op het prachtige eiland Kefalonia in Griekenland, een heerlijke vakantie waar ik je voor het eerst zag zitten uit 350 andere honden in die kleine kooi, wat een schoonheid, zo rustig, lief en vooral heel zacht.
Nee ik wilde geen 3de hond, onze 2 gepensioneerde loebassen zijn gelukkig samen, en 3 honden nee dat gaat toch niet…. Ja ja tot als ik jou zag zitten , ik wilde echt niet, geloof me , ECHT NIET 😀
Maar jouw blik, jouw verlangen om bij mij te zijn brak me en ik wist meteen dat we je moesten helpen, het was mijn missie om jou een kans te geven in België, ik wil je elke dag bij mij, dus mag je mee komen helpen in Het snuisterhuis,
Wat een geluk heb ik met mijn heerlijke man Kor, hij zag het en hij begreep het. We hebben er samen een hele tijd over nagedacht of we het wel of niet zouden doen, maar helaas (of gelukkig 😉 ) werd hij ook verliefd. Mijn fantastische man met het grote hart voor dieren en natuur, wat ben ik toch trots op hem. 1 ding was wel meteen duidelijk dat als je kwam we je de stressvolle vliegreis wilde besparen. Helemaal alleen in een kleine bench in zo een groot lawaai machien, nee dat trauma wilde we absoluut niet.
Hoe dat het begon……..
3 jaar geleden is mijn vader overleden, papa was een levensgenieter , een piloot, een zeiler met een eigen zeilboot en een uitvinder met een enorm groot hart voor dieren. Hij stond gekend als de excentrieke kunstzinnige man met de hond, eerst Murphy en later Rocky (Rocky woont nu nog steeds bij ons) die altijd bij hem waren.
Ik had een deel van papa zijn as mogen bewaren met het plan om deze met een zweefvliegtuig uit te strooien op de zee. Nu ben ik begin mei op schrijfretraite geweest met Joey Brown Schrijfretraites waar ik terug in de tijd ging naar onze zeilboot en het verdriet van het verlies van papa al schrijvend mocht een plaats geven. Door deze schrijfmeditaties en reizen naar het verleden werd het mij duidelijk dat ik nog iets mocht doen met dieren,dit doel kwam naar boven: Ik ben een drijver met de boodschap loslaten om mijn vrijheid te vinden via dieren. Ik voelde mij heerlijk, alles kwam goed, mijn missie heeft alles te maken met dieren.
Vanuit dit gevoel voelde ik opeens dat Papa zijn laatste rustplaats de Griekse zee mocht zijn. Kor kwam 1 week later en bracht papa zijn assen mee met het vliegtuig (heeft hij toch nog lekker gevlogen).
In Griekenland is nog heel veel hondenleed waar de regering niet echt mee begaan is zoals wij het hier kennen, vele honden zwerven daar rond overlevend van het eten dat de toeristen en enkele uitzonderlijke Grieken achter laten voor hun, helaas worden er vaak puppy’s geboren die in een doos bij de vuilnis gedropt worden. Op het eiland waar we naartoe trokken ‘Kefalonia’ viel het ons enorm op dat we geen zwerfhonden zagen, dit alles te danken aan DORIS – ARK Animal Rescue Kefalonia , een asiel waar men machtig goed werk verricht , meer dan 350 honden en 150 katten verbleven ginder. Mijn plan was om 1 dag een zeilboot met schipper te huren om zo papa zijn assen naar de zee te geven maar bij het zien van al die honden wetende wat zij per dag allemaal opeten vond ik het uitgeven van 300€ belachelijk veel voor 1 dag op een zeilboot te zitten, ik besloot dit bedrag + 100€ te doneren aan de ark waarop Marina (de eigenares van het asiel) voor Kor en mij een klein vissersbootje regelde waar we effe mee op zee gingen en zo papa zijn assen aan de zee mochten geven. Ik ben er zeker van dat papa super trots zou geweest zijn.
De dag nadien gingen we terug naar het asiel om Marina te bedanken en om afscheid te nemen van de vrijwilligsters (Griet Hoydonckx) daar.
En toen……. BAM !!!
Toen werd ik dus verliefd, de eerste keer dat we in het asiel waren heb ik je niet zien zitten. Je zat helemaal achteraan in een kooi waar we toen voorbij liepen, deze keer trok iets me naar de achterkant van het gebouw…. Ik moest daar gaan kijken, waarom kan ik niet zeggen. Het klopte allemaal. Je zat in een aparte kooi met 1 andere hond, je keek naar mij en kwam heel voorzichtig stilletjes naar me toe en likte aan men handen. Je voelde het verdriet van papa en wilde helpen. Je was heel schuchter maar toch wilde je zo graag naar me toekomen.
Geen woorden voor dit gevoel……
Dus lieve mensen, van zodra deze schoonheid , mijn liefde er klaar voor is zal zij jullie elke dag mee begroeten in de winkel, een geboorte van onze mascotte ‘Missie’
Dank jullie om even naar mij te willen luisteren
Heel veel liefs
Elke
De tranen kwamen in mijn ogen : zo mooi en zo ontroerend. Je papa zou heel fier op je zijn, Elke.
En niet te vergeten, je hebt een heel begrijpende man met Kor. Een dikke knuffel aan iedereen en zeker aan de nieuwkomer.